Leeftijd: 59 jaar
Mijn ervaring met de Bergman kliniek is super. En niet alleen met de kliniek maar boven alles met Dokter van Gaalen en zijn assistente Rita. Er is geen betere manier te bedenken om met mensen om te gaan, zoals zij dit doen. Naar alles werd geluisterd en ik werd serieus genomen.
Mijn verhaal
Zoals u ziet is mijn verhaal over mijn ervaring wat langer dat het gemiddelde verhaal wat hier wordt gedeeld. Ik heb dit bewust gedaan omdat zelf graag wat meer ervaring had willen lezen over hoe en wat na de operatie en weer eenmaal thuis. Veel lees plezier en heel veel sterkte bij alles wat u moet meemaken of nog gaat meemaken!
Mijn historie
Ik heb al twee keer een rugoperatie gehad. Een zogeheten Laminectomie, hierbij worden stukjes van de wervel verwijderd omdat deze in de zenuwbaan drukken. Dit is beide keren gebeurd in het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam. De eerste keer in 2004 en de laatste keer in 2015. In eerste instantie ging het super goed, maar na iets meer als een jaar na de laatste operatie kreeg ik weer heel veel last van mijn rug. In het ziekenhuis werd mij door de behandelend neuroloof verteld dat ik maar aan de pijn moest wennen, omdat er niets meer aan gedaan kon worden. Wel kon in nog therapie blijven doen, en dat ben ik ook blijven volhouden ondanks de pijn. Uiteraard was ik het niet mee eens met het leren leven met de pijn en ben gegaan voor een second opinion.
Bergman kliniek
Ik had goede berichten gehoord over de Bergman kliniek. Ik dacht weer bij een neuroloog te moeten zijn, dus daar vroeg ik ook naar. Maar daar was heel lang geen plekje vrij, de telefoniste adviseerde mij om eerst naar Dokter van Gaalen te gaan, omdat deze was gespecialiseerd in de onderrug. Dat heb ik gedaan! Gelukkig!!!!
Dr. van Gaalen heeft nieuwe foto’s en een MRI laten maken. En dat was even schrikken, mijn rug was helemaal krom bij de lumbale wervels 3, 4 e 5 ook zei Dr. van Gaalen dat hij in de kromming ook nog was geknikt. Dokter van Gaalen wilde hier nog wel iets aan doen, namelijk de spondylosdese operatie. Hij heeft mij, samen met Rita alle details verteld niet, alleen van de operatie maar ook van wat er mij te wachten stond na de operatie. Het zou een zware operatie worden. Uiteraard wilde ik deze mogelijkheid nog met beide handen aanpakken, want ik kon namelijk niet meer lopen zonder enorme pijn en ook niet lang zitten of staan.
Operatie
Op 26 januari 2018 werd ik geopereerd. Dit was ongeveer drie maanden na mijn eerste afspraak. Ik werd de dag van de operatie heel vriendelijk ontvangen en goed verzorgd. De operatie die op twee niveaus plaats vond, duurde ongeveer een uur of drie en een half tot vier uur. Toen ik wakker werd in de uitslaapkamer was de pijn heel eerlijk gezegd de eerste minuten heel erg, dit was omdat de morfine nog moest gaan lopen.
Direct kwam Dr. van Gaalen vertellen hoe de operatie was gegaan. Dit was erg prettig. Weer op de kamer terug moest ik de eerste 6 uur op mijn rug liggen, dat was goed te doen. Ik was wat veel bloed verloren dus ik mocht niet de dag erop al uit bed omdat ik erg duizelig was, en je mag uiteraard niet het risico lopen dat je valt. De verzorging was super.
Weer thuis
Op maandag mocht ik weer naar huis. De autorit viel me alles mee. Prettig was het niet maar ik was op erger voorbereid. Eenmaal thuis zes weken een bed in de woonkamer gehad. Mijn dochter heeft de eerste 2 dagen bij mij thuis geslapen. tweede dag thuis al een wandelingetje buiten gemaakt samen met mijn dochter, en daarna dit elke dag weer gedaan. Ik was verder na twee dagen al alleen thuis. De eerste twee weken kwam mijn dochter koken e.d. maar ik kon mezelf best redden. (Ik was de eerste tijd wel wat vaak misselijk waarschijnlijk door het bloedverlies, nou is overgeven niet fijn na zo’n operatie)
Controle afspraken
Op controle geweest na iets meer dan vijf weken, Dr. van Gaalen was best wel verbaasd over hoe goed het ging en noemde dit uitzonderlijk voor een operatie van 2 niveaus. Bij de tweede controle was de dokter nog steeds heel erg tevreden net als ik over de resultaten, de foto’s zagen er goed uit. nu pas weer over negen maanden controle.
De pijn die ik voor de operatie had was eigenlijk gelijk weg. Uiteraard had ik pijn van de operatie, maar ik was echt blij verrast want het viel me echt mee. Ik had echt op veel meer pijn gerekend. Ik ben na 2 1/2 week gestopt met het slikken van de morfine. Ik heb veel gewandeld.
Therapie
Na 2 1/2 maand begonnen met therapie. Dat is nu dus twee weken geleden. Ik krijg een aantal lichte oefeningen in het rugcentrum in Amsterdam, en die zijn goed te doen. Ik moet deze elke dag herhalen, en dan merk ik wel dat de lichte oefeningen best wel een flinke inspanning zijn. Maar daarna gewoon weer even liggen. Ik ben uiteraard heel blij dat ik de operatie heb laten uitvoeren en ik hoop binnen afzienbare tijd weer aan het werk te gaan. Ik vind zelf dat ik het heel rustig aan gedaan heb, maar ik hoor hier en daar wel dat ik toch wel snel ben geweest met alles. Maar goed dat moet iedereen zelf ervaren.