In deze terugkerende rubriek worden de verschillende zorgverleners van spinecenter.amsterdam geïnterviewd zodat jullie meer te weten kunnen komen over de persoon achter de zorgverlener.
In deze aflevering is Jasper van Tiel aan het woord. Jasper is wervelkolomchirurg bij het spinecenter.amsterdam.
Waarom ben je dokter geworden?
“Omdat ik eigenlijk in de loop van mijn leven bedacht heb dat dat hetgeen is dat ik het liefste wil. Toen ik jonger was wilde ik achtereenvolgens kok, patissier (ambachtelijke banketbakker) en bakker worden, omdat ik een hoop affiniteit had met eten. Maar met name tijdens mijn middelbare school-periode heb ik ingezien dat ik veel interesse heb in de mens, het menselijk lichaam en het behandelen van lichamelijke problemen.“
Kom je uit een familie van dokters?
“Mijn vader heeft gebroken in de lijn met huisartsen; mijn opa, overgroot-opa, etc. waren allemaal huisarts. Verder zijn er binnen mijn familie veel artsen zo is mijn zus bijvoorbeeld arts op de spoedeisende hulp, ik kom uit een medische familie. Mijn vader daarentegen werd jurist en heeft daarna lang bij TNO gewerkt.”
Waarom de keuze tot wervelkolomchirurg?
“Ik heb eigenlijk vanaf heel vroeg in de studie het hele steun- en bewegingsapparaat al leuk gevonden. Het is lekker praktisch, je kunt kijken en voelen en hoeft niet alles uit je hoofd te leren. Ik was meer van de praktijk en niet zo van de boekenfeitjes. Ik ben liever een domme dokter die handig is, dan een slimme dokter die onhandig is, dat past meer bij mij. De wervelkolom vind ik mooi omdat het een verbindend onderdeel is van het lichaam waardoorheen naar je hersenen toe een van de meest belangrijke structuren lopen (ruggenmerg en zenuwbanen). Het verbindt feitelijk je hoofd met de rest van het lichaam, ik vind het heel fascinerend hoe dat werkt. Het is niet even een kleine ingreep, je moet met eerbied en respect voor de zeer kwetsbare weefsels te werk gaan.”
Wat vind je het leukste aan het “dokter zijn”?
“Het samenwerken met collega’s van alle pluimage zoals met specialisten, personal assistants, verpleegkundigen, fysiotherapeuten, physician assistants , etc. Daarin vind ik het heel belangrijk dat je een team bent en wat mij betreft stelt de één niet meer voor dan de ander. Het moet natuurlijk wel zo zijn dat wanneer er belangrijke beslissingen worden genomen en waar je je verantwoordelijkheid moet nemen, dat je die dan ook moet nemen. Verder vind ik het leuk als wervelkolomdokter dat je mensen ziet van alle leeftijdscategorieën, van heel jong tot potentieel heel oud. En ook met allerlei verschillende achtergronden, iedereen krijgt te maken met slijtage van de wervelkolom ongeacht opleidingsniveau, leeftijd of achtergrond. En ik houd van een praatje.”
Wat vind je minder leuk aan het “ dokter zijn”?
“Wat ik minder vind is dat je tegenwoordig geacht wordt om behalve dokter ook een halve manager en secretaresse van jezelf te zijn. Af en toe is dat een beetje irritant. Dat je steeds verder weggaat van hetgeen je het leukste vindt. Nu vind ik dat we dat hier goed hebben opgelost door een personal assistant in de ondersteuning te hebben. En wat ik soms minder leuk vind is dat je altijd bereikbaar moet zijn, op zich vind ik dat niet erg en doe ik dat met alle liefde. Maar soms zou het wel lekker zijn wanneer dat niet zou hoeven en je een keer even helemaal niet bereikbaar hoeft te zijn.“
Waarom heb je gekozen voor een ZBC plus en niet bijv. een “gewoon” ziekenhuis?
“Ik werk gedeeltelijk in een ZBC en daarnaast in een academisch ziekenhuis, de combinatie vind ik fantastisch. Omdat je in een academisch ziekenhuis allemaal grote en interessante casuïstiek tegenkomt. Hier komen patiënten met relatief minder grote problemen in vergelijking met de patiënten in het academisch ziekenhuis. Over het algemeen kan ik ze op een relatief makkelijke en snelle manier van een diagnose voorzien en helpen. En wanneer je dan ziet hoe mensen daar gelukkig mee kunnen zijn, dat geeft me een heel fijn gevoel en maakt het afwisselend.”
Wat vind je zo leuk aan het werken voor spinecenter.amsterdam?
“Het leuke vind ik dat er een goede sfeer heerst onder de collega’s. Iedereen is erg laagdrempelig naar elkaar en heel vriendelijk. Je hoort er voor je gevoel gelijk helemaal bij. Dit vind ik erg prettig omdat ik erg van contact met mensen houd. Het team is hecht met alle collega’s.”
Is er een bijzondere patiënt die je is bijgebleven? Kan/ mag je daar iets over vertellen? Wat maakt deze casus zo bijzonder?
“Toen ik net in Utrecht werkte als assistent met ook Paul van Urk toen nog, hebben we een patiënt geopereerd. Toen Paul klaar was met zijn fellowship (opleiding tot specialist) is ze helaas toch nog met nieuwe problemen bij mij onder controle gebleven en onder behandeling geweest. Ik heb haar zelfs nog een tweede keer geopereerd. Toen ben ik uiteindelijk vertrokken uit Utrecht en heb ik haar een tijd niet meer gezien. Later heb ik haar op het spreekuur in Utrecht nog een keer gezien en is ze aldaar nog een derde keer geopereerd door andere collega’s. Ze was eigenlijk met name het meest blij om weer een bekend gezicht te zien. Eigenlijk was zij heel blij en tevreden en vond het leuk om te horen dat ik nog steeds met Paul samenwerk. Dat vond ik heel bijzonder omdat de cirkel weer een soort van rond was.”
Wil je iets vertellen over je privésituatie? Getrouwd, kinderen, huisdieren?
“Ik heb een vriendin waarmee ik samenwoon. We hebben allebei twee kinderen uit een eerdere relatie en daarom hebben we soms 4 kinderen, soms 2 en soms geen kinderen. En ook nog eens in verschillende samenstellingen en dat is ontzettend leuk. Daarom zijn we soms met zijn tweeën en hebben we ook tijd voor elkaar. Nadeel is dat ze ook in de zorg werkt en diensten draait, juist op de dagen dat we geen kinderen hebben. De kinderen hebben het ontzettend leuk samen. Iedereen doet zijn eigen ding en kan zichzelf zijn en dat vind ik erg belangrijk.”
Wat doe je graag in je vrije tijd?
“Ik houd nog steeds van koken, en barbecueën vind ik ook leuk. Daarnaast vind ik het leuk om naar buiten te gaan en in de natuur te zijn. Ik probeer zoveel mogelijk te lopen en te bewegen, soms fietsen. Maar daar heb ik niet altijd de tijd voor. Dus probeer wel op het werk zoveel mogelijk in beweging te zijn. Op het werk wil soms iedereen van alles voor je doen, maar ik vind het juist ook fijn om actief en bezig te zijn.”
Wat is je favoriete vakantieland en waarom?
“Tijdens en rondom de studie ben ik in een hoop landen geweest in de wereld. Ik vind Amerika het fijnste land omdat het groot is en waar je alles kunt vinden. Daarnaast kun je goed wegkomen met een taal die je goed beheerst, ten opzichte van bijvoorbeeld Azië. Vrienden vinden bijvoorbeeld Afrika erg leuk met de dieren en rauwe cultuur. Maar ik vind juist midden Amerika interessant met bijvoorbeeld de oude Maya cultuur. Mijn familie komt oorspronkelijk uit Indonesië en daar zou ik ook nog wel eens een keer naar toe willen.”